شوره سر
شوره سر
شوره سر مشکل پوستی رایجی است و ارتباطی به موها و تعداد دفعات شستشوی مو ندارد؛ تقریباً همه مردم از هر نژاد و با هر سنی یک‌بار در عمرشان شوره سر را تجربه می‌کنند. هر قسمتی از بدن که مو رشد می‌کند یا حتی هر قسمتی از بدن که فولیکول کمی دارد، به این بیماری مبتلا می‌شود؛ یعنی پوست سر، گوش‌ها، ابروها، قسمت‌هایی از بینی، ریش و قسمت میانی سینه.
شوره سر پوسته‌هایی نازک و خشک روی پوست سر به وجود می‌آورد و گاهی قسمت‌هایی از پوست را صورتی یا قرمز و متورم می‌کند؛ شوره وخیم نیز باعث خارش و سوزش می‌شود. بسیاری از افراد هیچ نشانه‌ای روی پوست سر ندارند؛ ولی از پوسته‌های سفیدرنگ روی شانه‌های خود شکایت می‌کنند، به‌ویژه روی لباس‌های مشکی که بیشتر جلب توجه می‌کنند. این پوسته‌های سفید و خشک هیچ خطری برای فرد ندارند؛ ولی احساس شرمندگی به فرد می‌دهند.
چه افرادی مبتلا می‌شوند؟
این مشکل پوستی بعد از بلوغ شروع می‌شود و ۱۵ تا ۲۰ درصد از جمعیت را مبتلا می‌کند، نوزادان نیز نوعی شوره به نام کلاه ایام گهواره دارند. شوره سر همه نژادها را درگیر می‌کند و البته در مردان کمی بدتر است. این بیماری حدود چهل‌سالگی بدتر می‌شود و سپس بهبود می‌یابد. افراد مبتلا به پارکینسون و افراد مبتلا به مشکلات دستگاه عصبی مرکزی و ویروس HIV شوره سر وخیم دارند.
علائم شوره سر
علائم شوره سر را می‌توان به راحتی تشخیص داد: پوسته‌هایی سفید و چرب مانند از پوست مرده که روی شانه‌ها یا موی سر دیده می‌شوند؛ احتمالاً پوست سر نیز خارش دارد و پوسته‌پوسته است. این وضعیت در طول پاییز و زمستان که گرمای داخل خانه پوست را خشک می‌کند، بدتر می‌شود و در طول تابستان بهبود می‌یابد.
نوعی شوره به نام کلاه ایام گهواره نیز مربوط به نوزادان است و پوست سر نوزادان را پوسته‌پوسته می‌کند و در هر زمانی در دوره نوزادی ممکن است به وجود بیاید. والدین نوزادان مبتلا به این بیماری باید مراقبت بیشتری انجام دهند؛ ولی این بیماری خطرناک نیست و معمولاً در ۳ سالگی از بین می‌رود.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر با وجود مراقبت و بهداشت پوست سر، شوره سر بدتر شد؛ مثلاً قرمزی پوست سرتان بیشتر شد، درد و عفونت داشتید یا موهایتان شروع به ریزش کرد یا شوره سر زندگی اجتماعی، خواب، کار یا سایر فعالیت‌های فردی را مختل کرد، باید به به متخصص پوست مراجعه کنید و درمان مؤثرتری را در پیش بگیرید.
شوره سر و ریزش مو
اگر موهایتان کم‌پشت شده است و شوره دارید، مشکلات زیادی خواهید داشت. مردان معمولاً هر دو را دارند.
کم‌پشت شدن موها و شوره دلیل یکسانی ندارند. کم‌پشت‌شدن موها مشکلی مربوط به موها است و شوره مشکلی پوستی است.
روش‌هایی که اکثر افراد برای رفع ریزش مو انجام می‌دهند، شوره سر را بدتر می‌کند.
همه افراد ریزش مو دارند؛ ولی در بعضی این ریزش مو بیشتر است و بیشتر افراد هنگام دوش گرفتن متوجه آن می‌شوند. مشاهده موها در راه‌آب باعث می‌شود که بعضی افراد موهای خود را کمتر بشویند؛ این کار اشتباه است، به ویژه اگر مستعد شوره باشید. این تصور که شستن موها باعث ریزش موی بیشتر می‌شود کاملاً اشتباه است؛ بنابراین موهایتان را هر روز یا یک روز در میان بشویید و مطمئن باشید که شستشوی موها باعث ریزش مو نمی‌شود. شستن موها تغییری در میزان ریزش مو ندارد. اگر موهایتان را چند روز نشویید، پس از شستن موهای بیشتری از دست می‌دهید.
درمان ریزش موی سر و شوره
پوسته‌های شوره مانند سر از عوارض ماینوکسیدیل است که برای درمان ریزش مو استفاده می‌شود. الکل موجود در ماینوکسیدیل پوست سر را خشک می‌کند و بعد از چند ماه ادامه درمان با بروز شوره روبرو می‌شوید. در اکثر موارد، می‌توانید مشکل را با استفاده از درمانی دیگر یا با شامپوی ضد شوره برطرف کنید یا اگر خیلی بد بود، از کرم استروئید تجویزی استفاده کنید. فیناستراید یکی از داروهای مناسب برای درمان ریزش مو است و باعث شوره نیز نمی‌شود.
شوره نوعی بیماری ظاهری است. این مشکل جدی نیست، واگیردار نیست و منجر به مشکلات جسمی دیگر نمی‌شود؛ ولی اگر درمان نشود، بسیار پر خارش و متورم می‌شود و ریزش موها را نیز به دنبال دارد. این دلیل خوب دیگری برای شستن موها با شامپوی ضد شوره است. زمانی که پوست سر را درمان کردید، موها دوباره رشد می‌کنند.
اگر به خط موهایتان که به عقب می‌رود، نگاه کنید، در صورت داشتن شوره سر خط نقره‌ای‌رنگی می‌بینید. با از دست دادن مو، قسمتی از شوره سر را نیز با آن از دست می‌دهید. شوره در قسمت‌هایی از بدن که مو رشد می‌کند، بروز می‌کند.
