جنین دیگر فضای کافی برای حرکت کردن ندارد. قد او بیش از ۴۶ سانتیمتر و وزنش حدود ۲ کیلو و ۳۸ گرم است (به اندازه یک خربزه). به دلیل تنگ بودن فضا در رحم، دیگر حرکتهای ناگهانی از خود نشان نمیدهد، اما تعداد ضربات قلبش باید مثل قبل باشد. کلیهها به طور کامل رشد کردهاند و کبد هم تا حدی میتواند فرآیند پالایش را انجام دهد. بسیاری از مراحل اولیه رشد جسمانی در حال حاضر کامل شده است، چند هفته دیگر نیز با چاق شدن جنین سپری میشود.
رحم شما که در زمان باردار شدن به طور کامل در لگن قرار داشت، اکنون زیر دندهها قرار گرفته است. اگر میتوانستید داخل رحم خود را ببینید متوجه میشدید که اکنون بیشتر فضا را جنین پرکرده است و باعث فشرده شدن اندامهای داخلی دیگر میشود. به همین دلیل بیشتر از قبل نیاز به ادرار کردن دارید، سوزش معده و ناهنجاریهای گوارشی دیگر نیز مشکلاتی را برای شما به وجود میآورند. اگر با هیچ یک از این مشکلات روبرو نشدید، بدانید که یکی از خوشبختترین افراد هستید.
این هفته آغوز از پستانها نشت میکند. ممکن است وقتی لباس زیر خود را در میآورید متوجه شوید مقداری آغوز روی نوک پستانها خشک شده است. پستانها سنگین شده و رگهای خونی آنها برجسته و مشخص شدهاند. حتماً لباسهای زیر مناسب بارداری بپوشید. این کار باعث کمتر شدن سنگینی و کاهش فشار پستانها از روی قفسه سینه و شانهها میشود.
مایع آمنیوتیک اطراف جنین در هفته سی و پنجم به حداکثر میزان خود میرسد و از این به بعد کمتر خواهد شد. این مایع که «آب» نیز نامیده میشود، بوی خاصی دارد که با بوی ادرار کاملاً متفاوت است؛ اما خانمهای باردار در تشخیص ادرار با مایع کیسه آب به مشکل برمیخورند. اگر مشکوک به پاره شدن کیسه آب هستید، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
در این هفته یا با تپش قلب روبرو هستید یا ضربان قلب شما کند میشود. به دلیل تغییرات ایجادشده در رگهای اصلی، تپش قلب دارید. در صورت داشتن درد در قفسه سینه یا مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
از این به بعد باید هر هفته به پزشک زنان مراجعه کنید. گاهی اوقات پزشک از این هفته تا هفته سی و هفتم برای بررسی مشکل باکتری که استرپتوکوک گروه B نامیده میشود، کشت واژنی و مقعدی تجویز میکند (نگران نباشید، پنبه استفادهشده به اندازه پنبه معمولی است و هیچگونه آسیبی به شما نمیرساند). این نوع باکتری هیچ مشکلی در بزرگسالان به وجود نمیآورد، اما اگر به این باکتری مبتلا باشید و در حین زایمان به نوزاد منتقل شود، مشکلات جدی اعم از التهاب ریه، مننژیت یا عفونت خونی ایجاد میکند. به دلیل اینکه ۱۰ تا ۳۰ درصد از خانمهای باردار مبتلا به این باکتری هستند و خودشان اطلاع ندارند، لازم است که همه از این لحاظ بررسی شوند (باکتری خود به خود منتقل میشود، به این دلیل است که این آزمایش در هفتههای قبل انجام نگرفته است). اگر شما ناقل این نوع باکتری باشید، در حین زایمان از طریق سرم به شما آنتیبیوتیک تزریق میشود تا احتمال خطر عفونت در نوزاد را کاهش دهد.
این هفته زمان مناسبی برای برنامهریزی بهدنیا آمدن نوزاد است. در مورد افرادی که به شما کمک خواهند کرد، اینکه به چه شیوهای زایمان خواهید کرد و درباره موارد این چنین، فکر و یادداشتبرداری کنید. زمانی که در مورد شیوه زایمان تصمیم گرفتید، تصمیم خود را با پزشک در میان بگذارید. زمان دقیق زایمان را نمیتوان پیشبینی کرد، اما برنامهریزی، کمی از نگرانیهای شما را برطرف میکند.
حس بیقراری در این هفته وجود شما را فرا میگیرد. در ذهن خود نوزاد را مجسم میکنید و بیصبرانه منتظر هستید تا نوزاد به دنیا بیاید و ببینید تصوراتتان چقدر به واقعیت نزدیک بوده است. آیا بینی نوزاد شبیه شما است؟ آیا شبیه پدر شوهر شماست؟ آیا جنسیت نوزاد آن چیزی است که دوست داشتید؟ این سؤالها و هزاران سؤال دیگر ذهن شما را به خود مشغول میکند. صبور باشید. جنین هنوز در حال رشد است و زمانی که کاملاً رشد کرد، متولد میشود.
این هفته احساس میکنید کمی زودرنج و حساس شدهاید. کمر درد و پا درد، انرژی شما را کاهش میدهد و احساس میکنید توان انجام هیچ کاری را ندارید. به پیغامهای بدن خود گوش کنید. اگر میتوانید یکی دو روز استراحت کنید. هنوز به پایان راه بارداری نرسیدهاید، پس با بدن خود مهربانتر برخورد کنید تا بهتر شوید. بارداری، مرحلهای کاملاً طبیعی در زندگی زنی سالم و بارور است، پس آن را پیچیده نکنید.
قبل از فرارسیدن زمان زایمان به کمک همسرتان تمام مسیرهای بیمارستان را بررسی کنید.
اگر قبلاً تشکیل پرونده داده باشید میتوانید فوراً به بخش زایمان بروید. اگر قبلاً تشکیل پرونده ندادهاید، میتوانید به بخش زایمان بروید و همسرتان پرونده شما را تکمیل کند.
در اتاق زایمان پرستار از شما نمونه ادرار میگیرد و لباستان را عوض میکند. پرستار علائم حیاتی شما را بررسی میکند و درباره انقباضها و فاصله بین هر انقباض و اینکه آیا کیسه آب شما پاره شده است یا خیر، یا هرگونه خونریزی واژنی سؤال میپرسد. درباره حرکت جنین یا اینکه اخیراً چیزی خوردهاید یا نوشیدهاید و نحوه تحمل کردن درد نیز سؤالاتی میپرسد.
پزشک زنان نیز مدت و تعداد دفعات انقباضها و همچنین ضربان قلب جنین را چک میکند. پس از آن معاینه شکمی و واژنی انجام میدهد. در صورتی که پزشک تشخیص دهد هنوز وقت زایمان نرسیده است یا زمان آن نزدیک است و هم حال شما و هم جنین خوب است، از شما میخواهد به خانه بروید تا وقت زایمان برسد. در غیر این صورت شما بستری خواهید شد.
پرستار یا پزشک درباره برنامهریزی زایمان از شما سؤال میپرسد. حتی اگر برنامه خود را یادداشت نکردهاید میتوانید درباره آن با کادر بیمارستان صحبت کنید و مواردی از قبیل شیوه زایمان را با آنها درمیان بگذارید.
سپس نمونه خون گرفته میشود تا گروه خونی شما مشخص شود و سرم را وصل میکنند. اگر به عفونت باکتریایی استرپتوکوک گروه B مبتلا باشید یا کمبود آب داشته باشید، زایمان به روش بیحسی نخاعی انتخاب کنید یا نیاز به اکسیتوسین (هورمون افزایشدهنده انقباضات عضله رحم) داشته باشید و یا هرگونه مشکل دیگری وجود داشته باشد، باید سرم تزریق شود.
غذاهای مورد نیاز بعد از زایمان را آماده کنید. بعد از زایمان، یک هفته اول نه شما نه همسرتان به احتمال زیاد فرصت پختن غذا ندارید، در نتیجه سعی کنید قبل از زایمان غذای بیشتری بپزید و فریز کنید تا بعد از زایمان بتوانید غذاهای سالم میل کنید.
• مداوم و بیشازحد ادرار میکنید، چون مثانه با بزرگتر شدن جنین کاملاً تحت فشار قرار گرفته است.
• یبوست دارید. غذاهایی که فیبر زیاد دارند میل کنید.
• تمام دردها ادامه پیدا میکند و حتی دردهای جدیدی شروع میشود.
• انقباضها بیشتر میشود.
• احساس درد دارید. جنین در حال رشد به رودههای شما فشار میآورد. دهانه رحم شما ۳۵ سانتیمتر بالاتر از استخوان شرمگاهی است و شکم در طی چند هفته اخیر به شدت بزرگ شده است.