سلامت زنان

تشخیص اولیه ناباروری به عهده پزشک متخصص زنان است؛ اگرچه در صورت ابتلا به بیماری‌های مربوط به ناباروری از قبیل تیروئید، دیابت یا سندرم تخمدان پلی کیستیک، دکتر غدد یا پزشک عمومی نیز می‌تواند به شما کمک کند.

برای اکثر زوج‌ها، نشانه اولیه ناباروری زمانی است که پس از یک سال رابطه جنسی بدون محافظت باردار نشوند. ممکن است دوره عادت ماهانه منظم باشد، زوج زندگی جنسی سالمی داشته باشند و خودشان نیز کاملاً سالم باشند و در ظاهر عوامل خطرزایی وجود نداشته باشد؛ ولی با این وجود بارور نشوند.

شیمی‌درمانی و پرتودرمانی موجب ناباروری موقت یا دائمی در مردان و زنان می‌شود. میزان زیاد پرتودرمانی یا عوامل آلکلیله‌کننده شیمی‌درمانی احتمال آسیب به تخمک و اسپرم را افزایش می‌دهد؛ ولی بعضی افراد پس از طی این روندها، به هیچ وجه مشکل باروری ندارند.

ناباروری دلایل متفاوتی دارد. گاهی عامل زنانه و گاهی عامل مردانه موجب ناباروری می‏‌شود و در ۲۵ تا ۳۰ درصد از موارد، هیچ دلیل مشخصی وجود ندارد.

ناباروری به معنای نازایی و عقیم بودن نیست. حداکثر پانزده درصد از زوج‌ها نابارور هستند؛ ولی فقط ۱ تا ۲ درصد نازا هستند. افراد نابارور توانایی کمی برای بچه‌دار شدن دارند. حدود ۸۵ درصد از زوج‌ها در طی یک سال رابطه جنسی منظم و بدون استفاده از روش‌های جلوگیری به طور طبیعی باردار می‌شوند.