گریههای نوزاد ممکن است برای اهداف خاصی باشد. نوزاد با گریه، گرسنگی یا سایر شرایط خود را توصیف میکند. او با گریهکردن انواع احساسات خود را بیان میکند. ممکن است در ساعاتی از روز خیلی گریه کند، با وجود اینکه گرسنه یا خوابآلود نیست. در این زمان هر کاری میکنید آرام نمیشود، ولی بعد از مدتی خسته میشود و میخوابد. این نوع گریهکردن به نوزاد کمک میکند تا انرژی اضافی خود را تخلیه کند.
به گریههای متفاوت نوزاد توجه ویژهای داشته باشید. بعد از مدتی به خوبی درک خواهید کرد که چه زمانی نیاز به بغلکردن دارد و چه زمانی باید او را تنها بگذارید. حتی ممکن است نیازهای او را کاملاً متوجه شوید. مثلاً وقتی نوزاد گرسنه است گریههایش کوتاه هستند، وقتی عصبانی است گریههایش شدیدتر هستند. اگر درد داشته باشد، گریههای او طولانی و بلندتر هستند، کمی مکث میکند و دوباره شروع به گریهکردن میکند. وقتی او را ترک میکنید شروع به گریهکردن میکند، این نوع گریه شبیه گریهکردن در زمان گرسنگی است. به این ترتیب بعد از مدتی کاملاً با گریههای نوزاد آشنا میشوید.
گاهی ممکن است انواع گریهها را با هم اشتباه کنید. مثلاً نوزادان اغلب گرسنه از خواب بیدار میشوند و شروع به گریهکردن میکنند. اگر سریعاً به نیاز او پاسخ ندهید، گریه او شدیدتر میشود. تفاوت در گریههای او را متوجه خواهید شد. وقتی نوزاد بزرگتر میشود، گریههای او شدیدتر، بلندتر و ثابتتر میشود. هرچه نیازهای او بیشتر میشود، تنوع گریههای او نیز بیشتر میشود. در ماههای اول زندگی سعی کنید فوراً به گریههای نوزاد پاسخ دهید و نسبت به آنها بیتوجه نباشید.
وقتی به گریههای نوزاد پاسخ میدهید، سعی کنید ابتدا اصلیترین نیاز او را برطرف کنید. ممکن است سرد یا گرمش باشد، یا موقع تعویض پوشک و غذا خوردن او باشد. اگر بعد از انجام تمام این کارها دوباره گریه کرد، به دنبال دلیل دیگری برای گریه او بگردید. اگر تمام راههای آرامکردن او امتحان کردید، ولی آرام نشد از روشهای زیر برای آرامکردن او استفاده کنید:
اگر هیچيک از روشهای بالا جواب نداد، بهترین کار این است که نوزاد را تنها بگذارید. خیلی از بچهها بدون گریهکردن نمیخوابند و اگر کمی گریه کنند سریعتر میخوابند. اگر نوزاد خسته باشد، گریه او زیاد طول نمیکشد. اگر نوزاد با تمام این کارها باز گریه کرد، ممکن است بیمار باشد. دمای بدن او را بررسی کنید، اگر دمای بدن او بیش از ۳۸ درجه باشد، ممکن است تب داشته باشد. با متخصص اطفال تماس بگیرید.
هرچه آرامش خود را بیشتر حفظ کنید، سریعتر میتوانید نوزاد را آرام کنید. نوزادان به تنشهای اطراف خود حساس هستند. اگر احساس کردید که نمیتوانید شرایط را کنترل کنید، از شخصی دیگری مثل مادر یا دوستان خود بخواهید که به شما کمک کنند.