ریزش موی بیش از صد تار مو در روز دلایلی مانند عوامل ارثی، بیماری، فشار عصبی، دارو، جراحت، پا به سن گذاشتن یا مراقبتهای مو دارد.
رایجترین دلیل ریزش مو ژنتیک است؛ یعنی ممکن است ریزش مو را از یکی از والدین یا هردو به ارث برده باشید. این نوع ریزش مو الگوی زنانه و الگوی مردانه دارد و در پزشکی به آن ریزش موی آندروژنیک میگویند.
در این نوع ریزش مو، ژنها بر نحوه رشد موها تأثیر میگذارند. این ژنها به هورمونهای آندروژن و تستوسترون حساسیت نشان میدهند و باعث کاهش فولیکولهای مو میشوند. فولیکولهای مو روزنههایی هستند که مو از آنجا رشد میکند.
کاهش فولیکولهای مو موها را کمپشت میکند و در نهایت هیچ مویی باقی نمیگذارد. اغلب مردان طاسی را در قسمت جلوی سر تجربه میکنند؛ در حالی که زنان در بالای سرشان موهایشان کمپشت میشود.
طاسی منطقهای نوعی بیماری سیستم ایمنی است که سیستم ایمنی به فولیکولهای مو حمله میکند و قسمتهایی بدون مو روی پوست سر یا بدن به وجود میآورد. در موارد وخیم قسمتهای بدون موی زیادی روی بدن به وجود میآید یا موهای کل سر یا بدن میریزد، اگرچه در بعضی موارد موها فقط کمپشت میشوند و موهای هیچ منطقهای از بدن کامل از بین نمیرود. ریزش مو معمولاً دائمی نیست. برای بسیاری از افراد، موها بعد از یک سال دوباره رشد میکنند.
تریکوتیلومانیا نوعی رفتاری وسواسی است که فرد موها را از پوست سر، مژه و ابرو میکشد و جدا میکند. معمولاً پیش از کندن مو، فشار روحی افزایش مییابد و پس از آن فرد احساس آرامش میکند. تریکوتیلومانیا باعث ریزش موی شدید میشود.
زایمان، مصرف قرصهای جلوگیری از بارداری یا تغییر دوره قاعدگی بر دوره رشد موها تأثیر میگذارد و باعث ریزش مو میشود. موها بعد از مدتی دوباره رشد خواهند کرد.
علاوه بر موارد بالا، ریزش مو دلایلی دیگر نیز دارد که در زیر برشمردهایم: