آیا تا حالا پیش آمده است از رفتار کودک خود احساس شرمندگی کنید؟ این مشکل فقط مربوط به شما نیست، ولی باید مسیر تربیتی درستی را برای اصلاح رفتار کودک خود در پیش بگیرید. برخی از رفتارهای نوپاها، والدین را عصبانی میکند، ولی تمام کارهای او به خاطر تغییرات سنی و تجربه حس استقلال است. کودک هنوز توانایی کافی برای ایجاد ارتباط با دیگران را ندارد. کودکان به مرور زمان با جهان اطراف خود و شگفتیهای موجود در آن آشنا میشوند. قدرت منطق و ادراک آنها به طور کامل شکل نگرفته است و البته تمام این موارد چالشهای بزرگی هستند. در این مقاله سعی کردهایم که به برخی از نکات تربیتی ساده و مهم برای رشد بهتر کودکان اشاره کنیم.
اگر شما رفتار یکنواختی داشته باشید، کودک احساس امنیت میکند. سعی کنید هر روز برنامههای مشابهی را دنبال کنید. این بدین معناست که ساعات خواب، غذا، بازی و بیرونرفتن او مشخص است. اگر تغییری در برنامهها وجود دارد حتماً به کودک اعلام کنید. ثبات رفتاری والدین نقش مهمی در رفتار کودکان دارد. مثلاً هر بار که کودک در پارک یا جایی دیگر همسن و سالهای خود را میزند به او بگویید که نباید این کار را انجام دهد.
گاهی برخی از شرایط مثل گرسنگی و بیخوابی باعث بیقراری کودک میشود. میتوانید به راحتی از ایجاد این شرایط جلوگیری کنید تا کودک لج نرود. اگر بیرون میروید حتماً غذای کافی در کیف خود قرار دهید. تفریحات خود را کوتاه کنید. پنج دقیقه قبل از اینکه بیرون بروید به او بگویید که الان وقت لباس عوضکردن است. به کودک خود حق انتخاب دهید و اجازه دهید از بین انواع رنگها، رنگ لباس دلخواه خود را انتخاب کند. برنامههای خود را به کودکان بگویید تا آنها در جریان کارهای شما قرار بگیرند. کودکان بیشتر از آن چیزی که نشان میدهند، متوجه میشوند.
کودکان نمیتوانند مثل افراد بالغ فکر کنند. کودک متوجه خیلی از صحبتهای ما نمیشود. سعی کنید با کودک طوری صحبت کنید که متوجه شود. شما باید محدودیتهایی ایجاد کنید، ولی این محدودیتها نباید به گونهای باشد که به کودک بیاحترامی کنید. شما باید با او بهگونهای برخورد کنید که جنبه تربیتی نیز برای او داشته باشد. اگر به کودک حق انتخاب بدهید، یعنی به او احترام گذاشتهاید.
گاهی باید حواس کودک را پرت کنید. اگر کودک بیش از ۱۰ بار توپ خود را به سمت پذیرایی پرت کرد و تلاشهای شما برای متوقفکردن او نتیجهای نداد، سعی کنید حواس او را با کار دیگری پرت کنید.
برای انجام کارها زمان مشخصی را برای کودک تعیین نکنید و او را تحت فشار قرار ندهید. این کار تأثیرات منفی روی تربیت کودکان دارد. رفتارهای بد کودک را تصحیح کنید، ولی رفتارهای خوب او را نیز تشویق کنید. اگر کودک را تشویق کنید دوباره کار خوب را انجام میدهد.
ممکن است در نتیجه انجام برخی از کارهای کودک خیلی عصبانی شوید، ولی آرامش خود را حفظ کنید. اگر آرامش خود را از دست بدهید، شرایط را متشنج میکنید. کمی به خودتان زمان بدهید تا آرام شوید. چون اگر این را نکنید در پایان احساس عذابوجدان و گناه خواهید کرد. سعی کنید در رفتار با کودک آرامش داشته باشید. هرگز کودک را تنبیه بدنی نکنید. برخورد جدی بیشتر از تنبیه بدنی تأثیرگذار است.
برخی از چیزها در زندگی کودک قابل بحث نیستند. او باید خوب غذا بخورد، دندانهای خود را مسواک بزند و در صندلی ماشین بشیند. او باید گاهی دوش بگیرد. سعی کنید در ازای این کارها به او جایزه بدهید تا بیشتر مایل به انجام آنها باشد.