بارداری

تشخیص اولیه ناباروری به عهده پزشک متخصص زنان است؛ اگرچه در صورت ابتلا به بیماری‌های مربوط به ناباروری از قبیل تیروئید، دیابت یا سندرم تخمدان پلی کیستیک، دکتر غدد یا پزشک عمومی نیز می‌تواند به شما کمک کند.

برای اکثر زوج‌ها، نشانه اولیه ناباروری زمانی است که پس از یک سال رابطه جنسی بدون محافظت باردار نشوند. ممکن است دوره عادت ماهانه منظم باشد، زوج زندگی جنسی سالمی داشته باشند و خودشان نیز کاملاً سالم باشند و در ظاهر عوامل خطرزایی وجود نداشته باشد؛ ولی با این وجود بارور نشوند.

ناباروری به معنای نازایی و عقیم بودن نیست. حداکثر پانزده درصد از زوج‌ها نابارور هستند؛ ولی فقط ۱ تا ۲ درصد نازا هستند. افراد نابارور توانایی کمی برای بچه‌دار شدن دارند. حدود ۸۵ درصد از زوج‌ها در طی یک سال رابطه جنسی منظم و بدون استفاده از روش‌های جلوگیری به طور طبیعی باردار می‌شوند.

اگر می‌خواهید فرزندی سالم داشته باشید، پیش از بارداری به این موضوع فکر کنید و برای آن آماده شوید. با مراقبت‌‏های حین بارداری، احتمال داشتن فرزند سالم را بالا می‏‌برید. آمادگی برای بارداری در برخی از افراد چند ماه طول می‏‌کشد ولی در برخی دیگر این آمادگی بیشتر طول می‏‌کشد.

باروری و ناباروری حیطه‌ای از علم پزشکی است که مستعد گمانه‌زنی‌ها و داستان‌های زیادی است. مشکل اینجاست که بیشتر مطالبی را که از مادر، دوست یا همسایه خود می‌شنوید حقیقت ندارند.