بارداری: هفته بیست و دوم

بارداری: هفته بیست و دوم - میترانیتا
اشتراک‌گذاری...
Print this page
Print
Email this to someone
email
Share on Facebook
Facebook
Share on Google+
Google+
Tweet about this on Twitter
Twitter
Share on LinkedIn
Linkedin

جنین چگونه رشد می‌‏کند

در حال حاضر قد جنین ۲۸ سانتی‌‏متر و وزنش ۴۵۴ گرم (به اندازه یک کدو) است و آهسته آهسته شبیه نوزادی بسیار کوچک می‏‌شود. لب‏‌ها، پلک‌‏ها و ابروها مشخص‎تر می‏‌شوند و جوانه‌های دندانی کوچکی درون لثه‌‏ها رشد می‏‌کنند. چشم‌‏ها شکل می‌‏گیرند اما عنبیه (قسمت رنگی چشم) هنوز بی‌‏رنگ است.
اگر قادر به دیدن داخل رحم بودید، متوجه رشد موهای نازک (کرک جنینی) و چروک‏‌های عمیق روی کل بدن جنین می‏‌شدید. این چروک‏‌ها تا بعد از تولد و چاق‌شدن نوزاد باقی می‏‌مانند. درون شکم جنین، لوزالمعده که مسئول ترشح هورمون‏‌های مهم است به آرامی رشد می‏‌کند.

زندگی شما چگونه تغییر می‏‌کند

تغییرات جسمی

باید دائماً به پزشک مراجعه کنید تا پزشک از رشد جنین مطمئن شود. با رشد جنین و بزرگ شدن شکم ترک‌‏های روی شکم ایجاد می‌شود. تقریباً نیمی از زنان باردار تا آخرین لحظه بارداری شاهد ترک‌‏های پوستی روی پوست خود هستند. این خطوط کوچک روی پوست‏‌های مختلف، بسته به نوع پوست از صورتی تا قهوه‌‏ای تیره هستند. اگرچه این خطوط بیشتر روی شکم ظاهر می‏‌شوند ولی روی کپل‏‌ها، ران‏‌ها، باسن‌‏ها و پستان‏‌ها نیز دیده می‏‌شوند. هیچ دلیلی مبنی بر جلوگیری مرطوب کننده‌‏ها از ترک‏های پوستی وجود ندارد اما بهتر است که همیشه پوست خود را مرطوب نگه دارید.
تصور اکثر افراد از دوران بارداری فقط بزرگ‌تر شدن شکم و احتمالاً سینه‏‌ها است اما تغییرات بدنی شگفت‌آوری در این دوران وجود دارند که در زیر به آنها اشاره می‌شود؛ مانند بسیاری از تغییرات دوران حاملگی، هورمون‏‌ها نقش مهمی در ایجاد این تغییرات ایفا می‌کنند.

موها ضخیم‏تر و پررنگ‌‏تر می‌شوند و نسبت به قبل از بارداری موهایتان ریزش کمتری دارد. اگر همیشه در آرزوی داشتن موهای ضخیم بوده‌اید، می‌توانید در زمان بارداری از آنها لذت ببرید. اگر موهایتان خشن‌‏تر از قبل شده است از آرایشگر خود بخواهید مدل موی شما را تغییر دهید. این تغییرات تا ابد ادامه ندارند. بعد از تولد نوزاد، موها شدیداً می‌‏ریزد.
افزایش هورمون‏‌های جنسی (آندروژن‏‌ها) باعث رشد موهای چانه، پشت لب، شقیقه و روی گونه‏‌ها می‏‌شود. موهای ضخیمی روی شکم، پاها و کمر رشد می‏‌کنند. با بند انداختن، موم‏ انداختن و تراشیدن می‌توانید این موها را از بین ببرید.
ناخن‌‏ها سریع‌تر از قبل رشد می‌‏کنند و بافت آنها تغییر می‏‌کند. ناخن بعضی از خانم‏‌ها محکم‌‏تر می‏‌شود و بعضی دیگر نرم‏‌تر و شکننده‌‏تر می‌‏شود. با پوشیدن دستکش پلاستیکی هنگام شست‏‏شو از ناخن‌‏های خود محافظت کنید و در صورت شکستگی ناخن از مرطوب‌کننده استفاده کنید.

بعضی از خانم‏ها می‌‏گویند که پوستشان بعد از زایمان هرگز حالت طبیعی پیدا نکرده است. گروهی دیگر بر این باور هستند که هورمون‏‌های بارداری باعث ایجاد جوش‌های زیادی شده‌اند. دو بار در روز صورت خود را با صابون یا پاک‏‌کننده‌‏های ملایم بشویید و از مواد آرایشی و مرطوب‏‌کننده بدون چربی استفاده ‏کنید.
شکم به خاطر رشد جنین بزرگ‏تر می‏‌شود، پارگی‏‌های ریزی زیر پوست شما ایجاد می‏‌شوند که باعث خط‌خط شدن پوست می‌‏شوند. این ترک‏‌ها شش تا دوازده ماه بعد از زایمان به آرامی از بین می‏‌روند. سعی کنید وزن‏تان بیش‌‏از‏اندازه زیاد نشود. وراثت نقش مهمی در حالت ارتجاعی پوست دارد و مشخص می‌‏کند پوست چه افرادی بیشتر ترک می‏‌خورد.
تغییر رنگ پوست به خاطر افزایش رنگ‏دانه‏‌های پوست ایجاد می‌‏شود و موجب ایجاد لک‏ه‌ای پررنگ روی صورت می‏‌شود. رنگدانه‏‏‌ها با قرار گرفتن در برابر نور خورشید تغییر می‏‌کنند. می‏‌توانید از کرم‏‌های ضد آفتاب که هم محافظ اشعه فرابنفش A و هم اشعه فرابنفش B با فاکتور محافظتی ۳۰ یا بیشتر هستند، استفاده کنید و همچنین با پوشیدن کلاه نقاب‏دار و قرار نگرفتن در معرض آفتاب در ساعات اوج گرما (۱۰ صبح تا ۲ بعدازظهر) از پوست خود محافظت کنید.

نوک سینه و حلقه اطراف آن تیره‏ شده است. ممکن است متوجه شوید که نوک سینه‏‌هایتان و حلقه‌‏های اطراف آنها (آرئول) تیره‏‌تر و بزرگ‏تر شده‌‏اند. برجستگی‏‌های روی آرئول مشخص‌‏تر می‏‌شوند. این برجستگی‏‌ها غدد ترشح‌کننده چربی هستند که با باکتری‌‏های پوست مبارزه می‏‌کنند. بعضی از خانم‌‏ها متوجه برجستگی رگ‌‏های روی پستان خود می‏‌شوند. ممکن است نیاز به پوشیدن کفش‌‏های بزرگ‏تری داشته باشید چون پاها بزرگ می‌شود. انقباض رباط‌‏ها باعث فاصله گرفتن موقت پاها می‏‌شود. ورم کردن پاها باعث تنگ شدن کفش می‏‌شود اما این مشکل بعد از زایمان رفع می‌‏شود. برای برطرف شدن این مشکل در زمان بارداری کفش‌‏های راحتی بپوشید.

تغییرات عاطفی

فراموشی دوران بارداری و عدم تمرکز از علائم دوران بارداری هستند. فراموشی دوران بارداری خیلی آزاردهنده است. ناراحت نباشید. تحقیقات نشان می‏‌دهند زمانی که تلاش می‏کنیم چند کار را با هم انجام دهیم کیفیت یکی از آنها پایین می‌‏آید. سعی کنید فقط روی یک مسئله تمرکز کنید و بعد از تمام کردن آن به موارد دیگر بپردازید. به خودتان سخت نگیرید، مدتی دیگر شما باید از یک نوزاد مراقبت کنید.
بارداری تا هفته بیست و دوم به طور کامل مشخص نمی‏‌شود. شما به زودی صاحب فرزند می‌‏شوید. گاهی اوقات شک و تردید زیادی دارید. ممکن است به توانایی خود برای نگهداری از نوزاد شک کنید. این شک و تردیدها کاملاً طبیعی است. بچه‌دار شدن مسئله مهی است و همیشه قبل از بچه‌‏دار شدن باید بتوانید خودتان را نسبت به تمام مسئولیت‏‌هایی که پیش می‏‌آید توجیه کنید.

افسردگی قبل از زایمان در بعضی موارد جدی می‏‌شود. در صورت داشتن موارد زیر با پزشک یا ماما صحبت کنید:

• گریه دائم و احساس غم و اندوه

• بی‏‌خوابی شبانه و عدم تمرکز

• احساس عمومی اضطراب

• حساس شدن روی همسر، خانواده و سایر اعضا

• خستگی و تمایل به ماندن در رختخواب

• سخت خارج شدن از منزل

فعالیت‏‌های این هفته

حلقه ازدواج خود را بررسی کنید. انگشتان به طور طبیعی طی بارداری ورم می‏‌کنند. اگر احساس می‌‏کنید حلقه ازدواج کمی برای شما تنگ شده است قبل از اینکه دیر شود آن را از دستتان خارج کنید. اگر حس می‌‏کنید جدا شدن از حلقه ازدواج برایتان دشوار است، آن را داخل زنجیر نزدیک قلبتان آویزان کنید.

علائم بارداری در هفته بیست و دوم

• افزایش میل جنسی.

• ترک‌‏های پوستی جدیدی روی پوست ایجاد می‏‌شود. این ترک‌‏ها به دلیل بزرگ‏تر شدن شکم ایجاد می‌‏شوند.

• به دلیل افزایش جریان خون در واژن، ترشحات واژنی افزایش می‌‏یابند.

• از این هفته به بعد هر هفته حدود ۲۲۷ گرم اضافه وزن خواهید داشت.

• دست‏‌ها و پاها به طور جزئی ورم می‏‌کنند.

• به دلیل فشار جنین و اضافه ‏وزن، کمر درد می‏‌گیرید.

• به دلیل افزایش ترشحات هورمونی موهای زائد رشد می‏‌کند.

• به خاطر رشد جنین و فشار آن به ریه‌ها، تنفس سخت می‏‌شود.

عفونت ادراری در زنان باردار شایع است و اصولاً با علائم زیر همراه است:

• درد یا احساس سوزش هنگام ادرار

• تکرر ادرار

• خون در ادرار

• درد پایین شکم

• درد هنگام رابطه جنسی

• تب و لرز و تعریق

• عدم کنترل ادرار

• دفع ادرار بیشتر یا کمتر از حد معمول

• ادرار بدبو یا تیره

• درد، فشار یا حساسیت به لمس مثانه

تهیه و ترجمه توسط تیم تولید محتوای میترانیتا

دیدگاهتان را بنویسید